Den store tidstjuen

Eg må innrømma at Facebook er blitt ein store tidstjuv. Før i tiå likte eg å lesa bøker. Nå går tiå med til å sjekka fjesbokå. Heilt idiotisk. Det står jo ingen ting av interesse der. Det er lite meldingar frå folk eg kjenne. Det e meste bare eg sjøl som ikkje har skjønt at det er lite in å legga ut livet på detta mediet. Men eg er et menneske som tenke så raske tankar at det er på bokå før eg vett ordet av det...  Får ting litt tid te å modnast så forstår jo eg og at det e lite interessant om eg har hatt pølser eller lasagne til middag.... Men av og til når eg er veldig glad så må de andre få veta det, eller er eg uvanlig lei meg....

Ellers så er det jo uinteressant å sjekka ut om det er fint å mala soverommet deco blå, eller om me heller burde hatt lyst teppe under sofaen. Og så hagla det inn dårlig skjulte annonser om slankemidler som ikkje virka, ka slags bobil som er lykkebilen. Eg får og jevn oppdatering frå vi som gleder oss til jul. Klart eg har meldt meg inn i alle desse gruppene... det kunne jo henda eg får bruk for all denna infoen ein dag. Feks den gruppå med masse goe tips om lavkarbo. Klart eg ska prøva det ut eingong. Bare ikkje før sommaren.

Og så er det alle desse som vil ha oss til å trykka liker, følg siden min og skriv god sommar i kommentarfeltet. Me kan vinna alt mulig. Eg kjøpe jo Lotto, så eg lar jo ikkke ein mulighet til gratis sjampo eller ny ryggsekk gå fra meg. Eg fekk ein kopp på sånn giveaways i februar. Det er bare det at ein kopp er jo altfor lite, så det kosta meg ein goe tusenlapp å kjøpa tre stk sånn at eg kan servera te til gjester.

Og så er det jo nyhetene frå avisene. Det ser jo spennande ut ein del av de. Men når eg ska lesa artikkelen må eg kjøpa abonnement på ei avis for å få tak i innholdet.

Nei nå trur eg at eg må melda meg ut av alle grupper, ikkje bry meg om det plinge frå nettbrettet og heller gå ut og leva livet sjøl. Og så må eg ikkje fortelja det til nåken...

Ka ska me ha te middag i dag?

Dette er et av dei store spørsmål eg må ta stilling te kvar dag. Jevnt øve går det greit. Av og te er det 40% rabatten på Extra som gir meg tips, av og te e det lenge siden me har hatt fisk....

I dag blir det spaghetti med kjøttdeigsos. Eg syns det e jysla godt. Og så er det gjort på fem minutt. Spesielt siden sosen  er på glass, pastaen i pose.  Ernst sitt kroppsspråk seie at det ikkje er så godt. Men nå e det sånn at eg har handla inn alt for masse av forskjellige mat. Me var på tur i pinsen, men det blei lite ete. Me klarte oss med sånn cirka to måltider til dagen + litt pannekaker og anna kvess...  Likavel hadde pilå på vektå gått opp.

Det er ikkje vits i å legga råvarene i fryså. Då kjeme de ikkje ut før det årstallet fryseboksen blir vaska. Nei nå blir det kun jallamat heilt te lageret er tomt. Nå ska me riktignok på tur igjen snart, men då kjøpe me maten underveis. Sleppe lageret i kjøleskapet.

Ein anna dag ska eg begynna på det livet som gir ein bedre livsstil. Akkurat nå har eg ikkje tid. Dette er tross alt ei årstid med krav til raske avgjørelsar. Fint vær kan bety grilling. Me prøvde det i går. Det er så lenge siden grillen og grillsettet  har vore i bruk at det var begynt å mygla. Nå har eg tatt ut redskapene og dynka kofferten med Vanish. Så får me sjå ka så skjer.

Må tilstå at eg syns det er godt med grillmat, men det er masse oll... For som i mange andre heimar er det jo maen som står for grillingå. Men det e jo eg som finne fram alt, og krydrer og har oppsynet. Då e det faktisk enklare å bruka steikepannå. Ernst får nok aldri kokkebrev...  Det er ikkje drømmerollen. Men han er trufast rundt grillen, og passar på at det blir steikt, så det er ingen grunn te klaging.

I dag har Vårherre gitt oss et nåke ubestemmelig vær, så eg trur det er heilt greit å la grillen kvila. Den der pastasausen blir nok ein høydare i heimen i dag.