Kvardagsliv

Eg har tidligare fortalt kos eg kom fram til å bli ei bygdakåna. Men kos går dei vanlige dagane mine, enten eg er bygdakåna eller bare kåna?

Det vise seg at å væra pensjonist kan by både på travle og på kjedelige dagar. Må jo sei at eg kunne dratt fram både støvsugar og vaskefillå litt oftare. Eg kunne gått på kino eller på teater oftare, eg kunne bedt gjester oftare og masse anna. Men han som sitte på skulderen min og seie: du kan ta det ein annen dag, slapp av - han vinne ganske ofte.

Her ein dagen tok eg for meg badet. Og då meina eg sånn oppå skapene og inni skapene.. oppå var det tildels seigt. Hadde eg slengt på litt karsefrø kunne eg sikkert fått litt grønt til å ha på osten. Men eg tok meg isammen og det blei ein heil bærepose med kremar som var blitt sure, halvtomme flasker med skjønnhetsmidler - som aldri har virka - og masse aent løye som eg kunne kasta. Detta gjorde eg for hadde lese i et blad at det var mange som kikka på innsida av skapdørene når de lånte badet hos folk .... og det var nok dette som fekk meg i gang.

Dusjen sette eg inn med ei blanding av Zalo og eddik. Du verden, den gassen kunne ta livet av de fleste. Men eg spraya på. Det er visst ikkje ein ting som ikkje blir bedre av eddik eller bakepulver ifølge Facebook. Av med fillene, og kombinerte egen reingjøring med dusjreingjøringå. Det måtte gå fort. Blei litt engstelige at andre skulle finna meg i ein haug på dusjgolvet, ødelagt av eddikgass. Det gjekk godt, men eg orka ikkje væra så lenge der så det hang igjen litt såpa på forskjellige plasser.

I dusjen blei det et utifrå resultat. Badet var reint i fleire dagar etterpå.

Etter ein sånn innsats følte eg meg fornødde. Eg laga middag til Ernst, men ellers så begynte eg på ei bok. Den var så god at eg les den ut den dagen.

Det ofta sånn at eg tenke når eg vakna: ka står på programmet i dag? Utenom middag då. Men denna vekå har eg valgt «gjør det selv» middager. Det betyr ferdigkjøpt fiskegrateng, får-i-kål, og Fjordland. og i den leiå... Det blir meir fritid på meg.

Og så er eg med barnebarnå mine på bading kvar torsdag. Det er ein opplevelse! Eg grudde litt for å stilla i badedrakt med magen i full offentlighet. Men så innsåg eg at de vaksne i bassenget var i 30 - 40 årå, og deira mødre har sikkert og litt av alt, og dei mødrene kan væra på min alder eller litt yngre. Ungar er herlige. Dei spør, om det er nåke uvanligt, så det gjekk utrulig godt. Eg hadde ansvar for gutt to år. Heilt uten vannskrekk var han like mye under som over vann. Me skulle liksom følga et program med instruktør, men min unge ville helst hoppa. Han hoppa både på meg og gjekk til bunns ein gong. Han rista bare litt på hodet og var klar til ny omgang. Men når me fulgte med i timen var han utrulig flink. Og så er han ein storsjarmør. Det ikkje bare farmorå han bedåre. Søsterå som er litt større og veldig klok til å væra 4 år, tok til seg av undervisningsopplegget. Hu er kjempeflink. Det var hu som spurte meg om eg hadde vondt i føttene mine, siden eg maste litt vel masse på Ernst. Og på benektende svar sa hu « hvorfor går du ikke selv da?» Eg reiste meg fra sofaen og henta kaffikoppen sjøl og var litt skamfull. De snakka litt «fint» på Sandnes. Ska bli kjekt å følga de og sjå om de klare å svømme på egenhånd til slutt.

Og så går eg tur med venninner to ganger i veka. Det er i snakkefart. Og alle er utrente. Men me begynna ikkje før klokkå ti, sånn at alle kan få sova ut først. Og av og til tar me ein kaffiskvett til avslutning. Og så ringe eg til mor mi sånn kvar dag nesten. Me er i samme posisjon, pensjonistar begge to. Men hu seie fremdeles at eg er i gruppe ungdom!!! Det er jo bare deilig.

Eg må tilstå at eg leigde datter mi til støvsuging ein dag. Hu er nøye og kjempeflink til dette. Syns det er bale å ta det som er under putene i sofaen vår, eller kontoret mitt som Ernst kalla sofaen. Det seie litt om kor masse tid som blir benytta her til lesing, meditasjon og nettbrett og ellers ingenting. Og så kjekt å komma heim til støvfritt!, Det er då eg kjøpe blomster. Er veldig glad i blomster. Men dei som er i potter må læra at her i huset er det vanning ein gong i veka, og gløyme eg det må de venta til neste veka. Så det er ikkje overfylt i vinduskarmene her. Men så blir det ein ny av og til.

Og så har eg bakt ei kaka til eg ska ha klubb. Hu ligge i fryså. For det er et stort prosjekt. Får bare håpa hu er steikte. Stakk med ein tannpirker og såg ingenting som hang på. Dessa klubbdamene er ikkje nådige viss eg ikkje har kaka eller dessert så det nytta ikkje å lura seg unna der. Det var den dagen eg hadde får-i-kål til middag. For det laga seg sjøl. Den blei forresten veldig goe.

Og innimellom alt dette går eg på kaffebesøk, på shopping og andre kjekke ting som kan dukka opp.

Og som alle andre har eg og dårlige dagar. Ei venninna pleie å sei at alle har ein stein på trappa... Det heitte stein i skoen, men me forstår bildet. Men de fleste av oss prøve å fokusera på solskinnsdagene, og bare overlever dei dårlige.

Så eg kjeme nok fremdeles til å vakna og lura på ka står på programmet i dag?Eg ligge ikke ofte til klokkå ti, eg er ikkje bare late. Det blir litt meir av dei dagane eg begynne i halv åtta tiå....

Og eg er i planleggingsfasen til å få meg et lånekort på biblioteket. Har tenkt på det nåken år. Det gjelde å kje gå for fort fram. Kaffor få nåke gratis når me kan betala hundrelapper på butikken?

Men det er akkurat nok timar i døgnet til at eg kan kosa meg inn i alderdommen. Så enig med han dansken som sa at livet er ikke det værste man har.....