Der va det gjort!

Hjelp! Me har kjøpt bobil.... Og nå har kvalene starta. Eg får ikkje sova om nettene, vakna itte eg så vidt har sovna. Kaldsvetta, og ser for meg gjeldsfengsel. Stakkars ungane mine, håpa dåke ikkje har kalkulert inn nåke arv i framtidå. Det ser ut te å bli lite formue igjen unda madrassen her i huset... Det vise bare at eg har et svingande føleseliv!!! Sko gjedna hatt behandling ... Eg var heilt DER OPPE på fredag. Eg gleda meg så inderligt te å reisa å sjå på vidunderet. Me sko te Eikelandsosen, og hadde pitstop i Ølen på veien. På lørdagsmorgen blei eg piska opp av sengå klokkå 0630. I strålande vær fauk me øve hei og vidder, og kom fram te selgaren lenge før dei va klar. Der stod de med vaskebøttå og forlegne smil når me kom .. (egentlig hadde de hatt tre veker på seg). Tenke de snakka om meg som ei sære, hallsure kjærring. For visst va jo bilen fine. Men eg va ikkje heilt sikker på kor begeistra ska eg vara? Det e jo selgar og kjøpar her. Men me kan ikke det der med å pruta. Eg e voksen opp i ein heim der mor mi alltid betalte litt meir enn de bad om når hu kjøpte varerog tjenestar utenfor butikk... Og eg har arva litt av det og. Men tilbake til bilen. Han e nåken år .. E lagte når mellomblått va fargen. Og det ska seiast, fargen e gjennomførte. Men eg lika han ikkje. Eg e et menneske med sans for haustfargar. Jaffal ikkje blått!!! Og det sa eg jo. Meste så eg skjemmes litt nå. Eg hadde jo sett bilde, eg visste han va blå. Men ikkje så blå ... Der va ikkje ein flekk eller rift i møbler eller gardiner. Utrulig. Eg klagte på fargen. E det løye de såg ut som om de hadde medlidenhet med Ernst? I tillegg ville eg fort him. Mens Ernst ville ha kaffi og kaker og sjå på utsikten og spør om alle mulige ting. Mens den kjærringå prøvde å væra hyggelige, men det e nå eingong sånn at når eg kobla øve så går det ner nåken gardiner i auene. Eg dette av litt.. Unnskyld. I Ølen syns alle at bilen med det blåa interiøret va fin. Nå står han der i gardsrommet. Eg har vaska gardiner og madrasstrekk og alt av tekstiler som kan vaskast. Og eg ekommen te at det e ein kjempeflotte bil. Egentlig e blåfargen fin. Det må væra håve mitt som e i ubalanse IGJEN. Det e nok et kupp!! Det e klasse øve oss nå når me glir fram i vår nye Concorde. Føle at det blir vanskelig å gi slepp på bussen som har vore del av vårt liv så kjempelenge. Eg meine at bussfolkå e meir romslige, tolerante, koslige, inkluderande, vennlige og masse aent enn mange andre. Har nok opplevd ein del snobbete bobilfolk. Heldigvis e de i mindretal. Inni meg vil eg altid væra ein bussefant. Uansett, nå e der ein flotte buss te salgs.

Ut på tur - aldri sur (fra mitt ståsted)

Der var turen sammen med kolleger over. Så ka ska me gleda oss te nå? Det gjekk jo utrulig bra. Me e ein gjeng med alder så spenne fra begynnelse av 20 år te slutten av 50 år. Kunne lett skapt konflikter det. Og eg fortelle jo om opplevelsane frå den eldste enden.

Alle nordmenn som ikkje e avholds starta med vin elle øl på flyplassen. Iallefall me så reise i flokk. Uansett om det e kl 0600 om morgenen eller kl 1800 om kvelden. Heldigt for vår del då, det va kveld.

Eg va den heldige så trakk vinnarloddet på flyet. Eg fekk lag i ei som hadde ein drøm om å væra skuespillerinne og kunstnar... Sånn rundt 50 år som også hadde vore innom baren på flyplassen. Hu hadde fått godt tak i essensen i tekstar som ein kan kjøpa i plakatform. Disse som høyres så rektige ut: sånn som - Du må leva livet ditt sjøl, bare du vett ka så gjere deg lykkelig og alt det der liknande svadapreiket. Hu snakkte høgt, så då snakkte eg og høgt. Rekna med at de fleste rundt oss fekk tak i det mesta. Damå syns synd på meg som hadde vokst opp i Ølen "i sånne trange og mørke kår" og når eg i tillegg budde på Jæren der det bare gjekk i himabrent og dans på lokalet, då priste hu seg lykkelige for at hu budde på Sandnes (kor i helsiken e Sandnes). Hu spurte forresten om kor me sko av. Det indikere vel at flynå på Sandnes sleppe av folk på fleire plassar når de først e på tur....

Itte me landa på Gatwick starta slitet for min del. Eg har fått støvsugt den delen i hjernen kor retningssansen er, og visst nåken hadde gitt meg et kart så forstår eg lika masse av det som ei kinesisk avis opp ned. Eg må då heila tiå lima meg fast til andre i gruppå. Eg har kjempeangst for å bli åleina. Eg hadde aldri funne fram på egenhånd!!!!! Eg oppdaga og at hørselen må væra nedsatt. Iallefall høyrte eg/forstod eg langt fra alt som blei kommunisert. Så eg brukte langt meir energi enn bare det å slepa rundt med ein 20 kg tung koffert. Det kreve si dama å væra så observant på resten av flokken som eg må væra.

Så heldigvis, etter ein interessant tur med tog/undergrunn ramla me inn i luxusen. Me hadde valgt rektig der. Store senger som me kunne drukna i, flott utsikt, ansatte som spratt fram når de såg me TENKTE på et eller annet. Yes mam!!! Og frokosten va så god at ein dag tok eg han to ganger (de hadde to frokostsalar). Anbefaler Hilton.

Og Oxford street!!! Eg va så gåen i føter og kropp etter å ha trava rundt der at eg hadde problem med både å setta meg ned og å reisa meg opp etterpå. De selge ikkje klær te sånne som meg der. Kun te sylfider, og så selgde de SKO....!!!!! Damene hadde så høge hælar på skonå at eg forstår ikkje at de kunne gå oppreist. Eg hadde tippa av halve høgden. Men undommen va i nærheten av himmelen. Eg fekk lunka kredittkortet litt når me fann Mark & Spencer. Fekk iallefall handla truser i brukande størrelse. Utøve det trur eg garderoben min får handlast i gamlelandet. Ikkje store forskjell på designet

Camden market va me og innom ein del timar. Utruligt fasinerande!!!!!! Me fekk bare sett ein liten del av det. Sannsynligvis ein god del skattar der gøymt i skrotet....

Kulturopplevelsen tok me på We Will Rock You. Det kjennes OK ut når me får musikk som e kjent for meg og. Goe lyd, goe stemning.

Men siden eg har kommet til den alderen at mat er blitt ein høydare, vil eg sei at matopplevelsen me hadde på ein finare kinesisk eller japansk restaurant var min toppers. Eg har ein fasinasjon for plasser der så kinamenn bukkar meg ut på do. Ein liten situason oppstod når eg kom inn i detta flotta doet med rennande vatn, duftande oljer, levande lys - og så fann eg ikkje ei dodør.... Men når eg lente meg litt mot veggen gjekk dørå opp ... De var altså nesten skjult. Sannsynligvis kreert av ein designer med godt rykte.

Sånn rundt rekna, trur eg at eg har fått med det som eg har opplevd ei langhelg i London med mine tålmodige kollegaer. Eg e imponert over de unges evne til å finna ut kos me reise, kor me reise, kor går banen, kor går toget ....

Alle var enige om at det var ein gild tur. Men det va godt å komma heim igjen ....

Dagen derpå

Nå har eg nettopp stått opp til ein strålande mulighet av ein dag. Frisk og opplagt, klar til å ta i mot alle opplevelsane denne dagen kan gi.

Men sånn starta ikkje gårsdagen....

Og det e det som gjere meg så forundra. At eg som har levd mange generasjonar, e født i forrige århundre, prøve å gjera inntrykk av å ha normalt med vet: ikkje ennå har skjønt det med mengden av alkoholinntak kombinert med antall timar dette inntaket skjer på.

Men det ska seiast at me hadde det kjempekjekt på tirsdagskvelden. Eg må sei eg va på topp. Utrulig så spirituell ein kan bli når det blir innblanda nåken konjakkar. Ikkje finnes det problem heller!!! Men kaffor virka ikkje meldingstjenesten i håve? den som burde sei frå at nå må bremsene på og vannglaset fram? Trur ikkje det e installert hos meg. Det ska seiast at eg blir ikkje voldelige. Eg e ein snill person. Snillheten blir vel heller forsterka ....

Så då blir resultatet at når eg vakna neste morgen så prøve eg å vakna etappevis. Et aua om gongen. Prøve å øvesjå hjertebanken og slappheten....

Det e blitt nevnt før: det ska bli lenge te neste gang!!!


Det ska ikkje bagatelliserast all smerte alkohol kan gi i forskjellige situasjonar. Me e ikkje der heldigvis. Eg må vel også skyta inn at mange forhold har fått drahjelp av rødvinsglaset og .... Løye med kos motet auka!

Men dagen i dag har starta med egg og bacon. Seinare ska me inn til Haugen for å kjøpa komlemiddag. Så nå er alt tilbake til "normalen"

Fin påske til alle. Og skulle noen feilberegne konjakkmengden - det går over