Eg fundere ein del. På mange ting som er heilt opplagt for andre. For eksempel lure eg på kaffor eg stadig prøve å legga om stilen for å forbedre livet. Egentlig har eg jo et flott liv. Eg er i grenså mellom overvektig og feit, det er ganske irriterande. Men eg slite med å endra det. Men nå har eg bestemt meg. Ikkje meir sukkerholdig snop, mindre brød med kveitemjøl og absolutt ikkje sukker. Ikkje løye eg la pannekake hos svigermor lenge i munnen i dag. Lenge til eg skal tillata det igjen. Alle kjende ler, de har opplevd meg før.... og på søndag har eg invitert familien på komla. Den sista komlå...
Altså, det finnes ikkje mange andre som gripe nye idear som meg. Men eg dette av lasset. Men ikkje denne gangen. Det blir masse nye energi i denne kroppen den dGen eg kan sjå øve magen og videre nedover når eg inntar horisontalen. I dag ser eg utover intet etter magen...
Og så har eg tenkt på om livet er bestemt frå den dagen me blir fødd??? Kaffor stresse eg då så med alt mulig? Det er jo bare...
Kor mange av oss har tenkt på atom me hadde vore litt ivrigste på skulen i yngre dagar så hadde me vore litt «på strå» i dag. Eg var ganske skuleflinke, men me fekk jo arbeid uansett i den tidå. Dessuten så tilhøyrte eg arbeiderklassen...Dermed var det ikkje lang utdannelse veldig framme i hodet. Men så er det nok ein gong... hadde eg ikkje tatt dei valgå eg tok, så hadde eg ikkje havna på Varhaug, og eg har det så bra.
Eg trur det er skjebnebestemt. Alle feil og feiltrinn me gjere i løpet av livet føre oss der me skal væra. Eg ville ikkje unnvært familien min for alt i verden. De beste ungane, barnebarnå...
Så derfor lure eg på nå om det er ein plass i universet som har bestemt at eg må eta sunnere mat for å få mest mulig folketrygd?? Kunne tenkt meg litt meir energi. Men gamle folk må både kvila og legga seg tidlig. Og trening er komplekst i min hjerne. Men siden eg vil leva lenge i landet går eg tur med dei 3 flotte damene kvar mandag og på torsdager, når eg ikkje er i seniorjobben min. For eg passe på mitt lys av et barnebarn to dagar i veka. Hu har begynt å få vilje, så nå må eg anstrengt meg for at hu ska syns eg e kuuuuuule. Men me kvile i lag. Heldige meg.
Så siden det er fredagskveld kan eg væra oppe litt lenger... og det er på mandag som et starten på mitt nye liv. Trening og rett mat er viktig. Sist eg var hos legen og klaga på vondtane mine sa han at skjelettproblemer et vanlig for eldre. Beveg deg. Vondt å havna i eldrekorgå. Og værre å veta at eg tilhøyre dei som tar heisen og rulletrappa... Men frå mandag..
Men et vinglas vil eg bevilga meg før det blir kveld. Me leve så kort og ska væra daue så uendelig lengje, så Ingvald Moe
